دل من دير زماني است كه مي پندارد :

« دوستي » نيز گلي است ؛

مثل نيلوفر و ناز ،

ساقه ترد ظريفي دارد .

بي گمان سنگدل است آنكه روا مي دارد

جان اين ساقه نازك را - دانسته- بيازارد !

در زميني كه ضمير من و توست ،

از نخستين ديدار ،

هر سخن ، هر رفتار ،